Bir gözünü açabilse, Turizm

Kış.
Ekim sonu kapandı tesis.
Çok şükür kadrodayız.
Toplasan 8 kişi.

180 odalı otel.
Müdür bile izinli.
Diğer müdürler gibi.

Zaten otelde bir biz varız,
bir de müdürler.
8e 8.

Biz sekiz kişiyiz,
Onlar da sekiz.

Ha, patron da var.
Karısı ve çocukları da.
Neyse,
Çok şükür oteldeyiz.
Kalorifer yok.
Kış geceleri soğuk.

Elektrikli soba var.
Geceleri onu yakıyoruz.
8 kişiyiz.
3 odada kalıyoruz.
Isınmak için yakıyoruz,
elektrikli sobaları.

Dışarıdan bakarsan,
7 ya da 8 oda dolu gibi görünüyor.

Ne oldu bilmiyorum?
Aybaşında,
Hışımla geldi patron.
Hepimizi çağırdı.
Müdürler dahil.
En çok da muhasebe mi desem,
finans mı, o çok kasıntı,
paranın hep kendisinde
olduğunu sanan,
hepimize, patrondan bile
çok yukarı perdeden bakan,
müdür arkadaşa seslendi…

Neredesin sen!
Bu nasıl fatura?

Meğer zam gelmiş.
Aldılar elektrikli sobaları.
Birer battaniye daha verdiler.

Bu arada,
Süitlerin hepsi dolu.
Patron,
Patronun teyzesi.
Oğlu.
Kızı…
Hoş, kızı yılda 2 ay geliyor,
o da kışa denk geliyor.
İyi de bir kızcağız.
Yeni Zelanda’ da okuyormuş.
Her sabah bize yardım ediyor.
Kahvaltıya.

Öyle böyle değil.
Otel kapalı, ama her öğün
En az 30, 40 kişi var.

Bazı akşamlar, ki,
Genelde her akşam desek yeri var,
protokol masası, sanki…
Belediyeden, kaymakamlıktan,
müdürlükten mutlaka misafirler.

Akşam üzerileri, hanımefendinin misafirleri, beş çayına…
Kekler, börekler, çörekler.

Kış ya,
Sağolsun, patron.
Bize iyi bakıyor!

Bakıyordu da,
Son elektrik faturası çıldırttı adamı.
Kapalı otele,
170 bin lira elektrik faturası gelir mi?
Bir ay evvel 67 bin lira gelmiş.
%70 dolu otele.

Bize bir fırça attı.
Elektrikli soba yok dedi.
Bir hışımla, çoluğunu çocuğunu toplayıp, evine gitti.
Teyzesini de Ankara’ya yolladı.

Biz mi?
Oteldeyiz.
Çaktırmadan ısınmaya çalışıyoruz.
Gerçi sıcak su var.
Güneş enerjisi sağolsun.
Yıkanmasak da, banyonun kapısı açık.
Oda ısınıyor, görece.
Yeni sezonu bekliyoruz.