Göç mevsimi

Sıcaktan, soğuğa,
Kuraklıktan, yağışa,
Açlıktan, tokluğa,
Hep bir göç vardır.

Yaşamın var olduğu günden,
bugüne.
Hep daha iyiye,
daha güzele,
bir akım.
Hele, aklıyla,
geliştirdiği bilimle,
insanoğlu,
nice farklı bakışlar getirdi,
her noktasına günün,
gecenin.

Gezmek,
yenileri, yabancıları görmek.
Bilmediklerini öğrenmek,

Yaşamak.

Hiç tanımadıklarına,
dost diyebilmek.
Resimlerde bile görmediği,
yerlerde nefes almak.
Hiç tatmadığı yemekleri,
içecekleri, denemek.
Çıkmak tepelere,
diplerinde yüzebilmek,
bilmediğin denizlerde.

Turizm deniyor bunların
hepsine.
İnsancıl.
Yaşamsal.
En önemlisi,
Evrensel!

Hani,
Dağı, tepesi,
toprağı,
yeşili, denizi,
tarihi, doğası…
Öylesi güzeldir ki bu ülke.
Adına,
Türkiye dedikleri.

Bu güzel ülkede,
yeni bir göç dalgası
var…

Öyle, sıcaktan soğuğa,
Kuraklıktan, yağışa
değil.
Tüm zenginliklerine rağmen,
bu güzelim ülkenin,
yetişmiş insanına sahip çıkmayan
anlayışa inat,
soğuk, sıcak demeden,
kuzey, güney, ayırdetmeden,
ekmeğe koşan insanların
göçüdür bu.

Bir ölçüde desteklenen,
Bir ölçüde, yollarına,
çiçek serilen,
bir göç.

En çok da turizm sektöründe,
yaşanıyor.

İşi iyi bilen gençler,
kaçıyor, birer, birer.

Göç mevsimi.
Beceriksiz yöneticiler sayesinde,
uzadıkça uzuyor.
Çocuklarımızla, her gün,
her saat vedalaşıyoruz.

Bu arada,
göçmen kuşlar,
her yıl dönüyor, en azından.

Bizim çocuklar,
bir gittiler mi,
öyle dalıyorlar ki, işe güce,
sadece tatil için geliyorlar,
o da, gelebiliyorlarsa.
Oralarda 1 numara olanlara,
buralarda sahip çıkamadıkça
sürecek bu göç…