Kırmızı Çizgi

Doğanın,

yaşamın kırmızı çizgileri vardır…
Ötesi zorlamadır…
Yorar…
Hatta yok eder,
yeri geldiğinde…

Pandemi!
Dilimizde söylememiz gereken,
Salgın…
Hem de ölümcül!

Hiç bu kadar yakın,
böylesi,
içimizde yaşamadığımızdan,
bilemedik…
Bilemedik, ne yapacağımızı..
Hala da tartışılır…
Ne öğrendiğimiz,
Neleri doğru,
Neleri yanlış yaptığımız…

Oysa,
En yetkili isim söylemişti…
“Mayıs sonu toparlarız”.

Mart ayı sonu gibi,
Her yer kapatılıp, yasaklar konulduğunda…

Eh, dedik…
Elbet, var bir bildiği..
Boşuna da filozof demiyorlar..

Ufak ufak başladı açılmaya,
tesisler…
Belirli kurallar dahilinde…
Hatta,
Üstüne üstlük,
Sanki Pandemilerde tecrübe kazanmışlar gibi,
ayrıcalıklı şirketlere,
Sağlıklı turizm Sertifikası verme yetkisi verildi…
Bu arada, isteyen belgeli tesisler,
yıl sonuna kadar kapalı kalabileceklerdi…
Önceleri , zorunluluk yok derken,
şimdilerde 30 odaya kadar indirilen alt sınır, her tesis için mecburi hale getirildi…
Kavga da burada başladı…
Sen belge aldın, ben almadım…
Sen kaça aldın?
Ben kaça alıyorum?
Sen neden aldın?
Ben almıyorum…
Ne belge alan mutlu,
Ne de almayan!
İşin doğrusu,
Otellerin yarısından fazlası kapalı…
Ekim sonu, sahiller de
yelken indirecek…
Çalışanlar büyük sıkıntıda…
Patronlar da…