Kırmızı Çizgi – KILIÇDAROĞLU

CHP turizm komitesi düzenlemiş.
Değerli bir kardeşimin
davetiyle,
oradaydım bugün.

Yaklaşık 20 yıldır,
ilk defa bir siyasetçiyle
beraberlik.

Sade,
gösterişsiz,
hatta, iktidar mensuplarına
kıyasla, neredeyse,
korumasız.

İçten, samimi.
Ayakta olmamızı bile,
kabullenmeden,
“sizi dinlemeye geldim”
dedi.

Ve elinde, kalem,
her konuşulanı,
not tutarak,
saygıyla,
kesmeden,
müdahale etmeden, kırmadan,
dökmeden,
dinledi.

Biraz Ecevit,
çokça, Erdal İnönü,
çağrıştırdı, bana.

Deniz Tüfekçi,
turizm komitesi başkanı.
Bu toplantıda, ne söylerim,
neler anlatabilirim,
diyerek,
karaladığım herşeyi,
özetleyerek başladı toplantı.

Gözüm hep,
Sayın Kılıçdaroğlu’nda.
Sürekli not alıyor.
Restorancılar,
Turoyd,
Turob,
Le clef d’or….
Herkes anlattı.
Hem de oturarak.

Terslenmeden.
Haşlanmadan.
Horlanmadan.

Elbette son söz onundur.
Merakla beklediğim
final.
O kadar dikkatli ki.
Kim ne söylediyse,
yüzüne bakarak cevapladı.

Çekinmeden, gücenmeden.

İnanamıyacaksınız,
bir ara,
hükümeti bile savundu.
Hazinede o kadar para yok,
bu isteğiniz kabul
edilemez, dedi.

Sorumluluktan,
hesap verebilmekten,
hatta yurttaş olmanın,
gereklerinden bahsetti.
Haklıydı.
Bizler, hiç hesap sormamıştık,
İktidardan,
yanlışlarından.

En son, aklımda kalan,
“Siyaset” insanları mutlu etme
sanatıdır, derken,
yüzü hiç gülmeyen,
sürekli, karamsar bir toplumun
bireyi olduğumuz gerçeği ile irkildim.

Çok ihtiyacı var ülkemin,
İktidar değişikliğine.
Biraz olsun demokrasi,
Biraz olsun adalet,
İnsan hakları,
Özgürlükler…

KILIÇDAROĞLU!
Bugün,
bunları anlattı, tek tek.

Umarım, gerçekleşir.
Umarım, yüzü güler artık,
Ülkemin insanlarının.

Turizm yaparız tekrar.
Koşulsuz,
Severek, isteyerek gelir,
İnsanlar, koşa koşa.

“Umudunuzu yitirmeyin”
dedi, en son.

Teşekkürler,
Sayın KILIÇDAROĞLU…