Kırmızı gülün adı var

Kasım,

yüreğimizin kabardığı,

yüzümüzün düştüğü ay.

O denli özlediğimiz,

O denli sevdiğimiz,

O denli yüce,

O denli muhteşem.

O büyük adamın kaybıdır,

Kasım.

Ne yeri doldu,

Ne fikirleri yerini buldu..

Unutmadık diyoruz ya,

O kadar,

unuttuk ki!

Demokrasi dedi,

Yok ettiler.

Hukuk dedi,

Gukuk dediler.

Eğitim dedi,

Vaiz gönderdiler.

Sağlık dedi,

Sattılar.

Sanayi dedi.

Fabrika dedi.

Yerli ve milli dedi.

Dediklerinin hepsini yaptı.

Uçak üretti.

Şeker,

Fabrikasını yaptı.

Sümerbank.

Ülkenin ne ihtiyacı varsa

hepsini,

hiç ama hiç,

en küçük çıkar düşünmeden,

hiç kimseye de

….paraları sıfırlamadan….

yaptı.

Şimdilerde

O, ne yaptıysa

utanmadan,

Hepsini sattılar.

Kasım!

Sadece yüreğimizin değil,

milletçe,

tüm varlığımızın burulduğu

aydır.

Bu yıl geçti de,

seneye,

Anıtkabir’ de yüzüne nasıl bakacağız,

bilemiyorum.

Yoksa sadece,

kırmızı gülün adı mı kaldı?