Kuru bir teşekkür

O gün sahnede çok fazla kişi yoktu.
Çok fazla izleyici de.
En fazla 250 kişi bile değildi, katılanlar.
Çoğu yemeğe gelmiş gibiydiler.

Yılın en iyileri,
bu büyük baloda,
ödüllerini alacaklardı.

Neredeyse 6 ay önce belirlenmişti.
Ayrı ayrı hepsine mektuplar
yollanmış,
davete gelecekler belirlenmişti.

Dile kolay,
yılın en iyi şehir oteli,
yılın en iyi spa oteli,
yılın en iyi resort’u.
Yılın en iyi otel müdürü.
Her dalda, ayrı ayrı…
Yılın en iyi ahçıbaşısı,
Yılın en iyi satış müdürü….
Yılın diye, diye gidiyor.
Sonuç olarak, yılın en iyileri
seçilecek.

Biz de o mektuba cevap verenlerdendik.
Yılın en iyi şehir oteli seçilmiştik.
Otel müdürü olarak davet edilmiştim bu geceye.
Baloya katılmamız halinde,
7500 euro, eğer katılmayıp,
ödülümüzün kargo ile tarafımıza gönderilmesini istiyorsak,
sadece 5000 euro yollamamız yeterli olacaktı.
Patronla oturup konuştuk.
2500 euro fark önemli değildi.
Gidip, ödülü yerinde almak daha iyi olacaktı.
Patron 4 kişi gidelim dedi.
Hemen aradım,
4 kişi için indirimli,
12500 euro fiyat verdiler.
Uçak VS 20ooo euro yu gözden çıkardı patron.
Ne de olsa en iyi şehir oteli ödülünü almaya gidiyorduk,
Avrupa’nın o muhteşem kentine.
Gittik de.

İşte o balodaydık.
Yaklaşık 200,250 kişi.
Nedense hiç tanımadığımız insanlar.
Masamız da ortalarda bir yerlerde.

Müzik, yemek.
Harika bir ortam.
Nefis gösteriler.

Derken, ödül töreni
başladı.
En iyi oteller,
En iyi müdürler,
En iyi ahçılar,
En iyi,
En iyi,….
Derken patron sordu,
Bize sıra ne zaman gelecek?
O kadar masraf,
O kadar yol…
Ödül almadan geri dönmek?

Koştum, ödül komitesinde olduğunu sandığım kişilere.
Derdimi anlattım.
Yazıları gösterdim.
Davet mektubunu.
Ödediğimiz para makbuzunu.

Sertifika ücreti olarak
2500 euro ödememiz gerekiyormuş, onu ödememişiz.

Döndüm patrona, anlattım.
Buraya kadar gelmişken,
diye başladım,
Soyguncu ulan bunlar diye bağırdı.
Haksız da değildi.
Var mı böyle soygunculuk.

Neyse,
parayı verdik.
Ödülümüzü aldık,
döndük ülkeye.

Otelde ayrıca bir tören düzenledik sonra.
Vali dahil, tüm şehrin ileri gelenleri.

Patron bir mutlu, bir mutlu.
O kadar mutlu ki,
Mutluluktan, kimselere söyleyemedik, parayla ödül aldığımızı.

Gene de, hiç unutmuyorum
o kuru teşekkürünü.